Podróże LosWiaheros – blog podróżniczy Blog podróżniczo – przygodowy dla ludzi aktywnych i ciekawych świata, kultur i pięknej natury |Podróżuj. Odkrywaj. Inspiruj.

Będąc w Lahore, oprócz zwiedzania zabytków, włóczenia się po uliczkach i bogatych doznań kulinarnych, można doświadczyć czegoś bardzo niespotykanego: można zobaczyć wpadających w trans wirujących sufistów i obserwować jak pieniądze lecą z nieba na muzyków kawali.

Dziś trochę nietypowo, ale dla mnie jest to istotne. Nie lubię niewyjaśnionych tematów. Na początku tego roku stworzyłem wersję on-line Klubu Podróżników „Śródziemie”, czyli cały portal, który do tej pory działa w 95% w niezmienionej formie. Idea klubu była fajna, slajdy w klubie Śródziemie co poniedziałek też uważam za trafioną inicjatywę, ale wyjechaliśmy w podróż dookoła świata i niestety administrowanie całym …

Po mieście Quetta i Beludżystanie Lahore to prawie jak raj na ziemi. Mieszkający tu Pakistańczycy zapytani czy jest tu bezpiecznie odpowiadają bez wahania – „Jest bezpiecznie, ale w gówno czasem można wdepnąć”. Z tym też przekonaniem na kilka dni zaszyliśmy się w Lahore. W gówno udało nam się też raz wdepnąć… ale tylko krowie.

12 grudnia 2009 gościem programu Między Biegunami był Bartek Tofel – opowiadał o swojej podróży do Afganistanu.

Pakistan is a special country on our route. It was giving us a headache from the very beginning when we decided to go on the journey: the kidnapping of a Polish engineer, then a series of terrorist attacks, the execution of the Pole, closed Iran – Pakistan border, and finally problems with visas to Pakistan. All voices of reason admonished us not to go …

Pakistan to kraj szczególny na naszej trasie. Sprawiał nam ból głowy od samego początku, gdy zdecydowaliśmy się wyruszyć w tę podróż – porwany polski inżynier, potem seria zamachów terrorystycznych, egzekucja Polaka, zamknięta granica Iran-Pakistan i w końcu problemy z wizą do Pakistanu. Wszystkie głosy rozsądku podpowiadały, żeby tam nie jechać. W domu lub wśród znajomych nie padało słowo „Pakistan”, bo …

Ostatni punkt na naszej trasie po Iranie. Smutno się trochę robi, że ta „perska bajka” powoli dobiega końca. Ostatnie trzy dni przyszło nam spędzić z Amirem i jego wspaniałą rodziną. Tym samym naszą podróż po Iranie kończymy przykładem o niezwykłej gościnności Irańczyków – podobnie jak ją zaczynaliśmy prawie miesiąc temu w Tabriz i Ardabil.

5 grudnia 2009 gościem programu Między Biegunami był Andrzej Muszyński – opowiadał o swojej podróży do Kambodży i o Czerwonych Khmerach.

Kobiety na wyspie Qeshm w Zatoce Perskiej oczywiście też przestrzegają Hidżab, ale jednak dość wyraźnie odróżniają się od kobiet z lądowej części Iranu. Poza tradycyjną chustką noszą na twarzach jeszcze maski, które nazywają się “boregheh”. Mówi się, że poza perską krwią płynie w nich też krew arabska. Poniżej kilka fotek kobiet w tych dziwnych maskach:

Z Marvdasht wyjechaliśmy późnym popołudniem. Rodzina Keyvana nie chciała nas wypuścić, ale w końcu dali się przekonać. Wsadzili nas w współdzieloną taksówkę do Shiraz, za którą chcieliśmy zapłacić. „A skąd! Jesteście naszymi gośćmi i przyjaciółmi zarazem! My płacimy” – oburzyli się chłopcy. „Tylko po co na południe jedziecie. Tam jest niesamowity upał. To nie sezon” – podgadywali ciągle. Cóż, po …

28 listopada 2009 gościem programu Między Biegunami był Radosław “Chopin” Siuda – opowiadał o swojej podróży dookoła świata.

Podróżując po Iranie nie planowaliśmy podjęcia pracy ani płatnej ani wolontariackiej, nawet nie przyszło nam to do głowy. Oczywiście życie samo pisze scenariusze, a los co jakiś czas płata figle. I oto z drżącym sercem stanęłam przed grupą młodych Irańczyków żądnych wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu teatru lalek. Zadanie ambitne, ale czy mu podołam?

Relacjami jesteśmy w Iranie, a w podróży jednak trochę dalej. Ostatnie łączenie z Chin do odsłuchania w audycji “Między biegunami”. Dziś gościem programu był nasz znajomy z Krakowa Kuba Pająk, który ze swoją Karawaną Solną zdobył prestiżową nagrodę Kolosa. Więcej szczegółów jednak nie zdradzamy – zapraszamy do odsłuchania całości poniżej.

Inspired by the book “In Alibaba’s cave”, written by the Spanish author Anna Briongos, we decided to check what the life of nomads in Iranian mountains looks like. Almost the whole story in the book is set in Isfahan but one day the heroine travels to the country, to the Zagros mountains, to meet the true Iranian nomads – the Bakhtiari people. We decided …

Zainspirowani książką hiszpańskiej pisarki Anny Briongos „W jaskini Alibaby”, postanowiliśmy sprawdzić jak żyją nomadowie w irańskich górach. Prawie cała akcja książki dzieje się w Esfahanie, ale pewnego dnia bohaterka wyjeżdża na prowincję w góry Zagros, aby spotkać się z prawdziwymi irańskimi nomadami – Bahtiarami. Postanowiliśmy podążyć jej śladami.