Jak wybrać tanie i dobre ubezpieczenie podróżne?

Zmora wielu osób, które planują swoje krótsze lub dłuższe wakacje – ubezpieczenie podróżne! Można zaoszczędzić na wielu rzeczach, ale jak oszczędzać na zdrowiu? Jak można obejść wysokie koszty ubezpieczeń turystyczno-podróżniczych.

Dawniej nie było w ogóle wyboru – polisa w Warcie albo innym PZU i kilka stów w plecy na ponadmiesięczny wyjazd. Później weszły tzw. ubezpieczenia „karciane” dla uczniów, studentów i nauczycieli – ISIC i Euro26. Najpierw korzystałem z Euro26, a później z ISIC. W dwóch na dwa przypadki, kiedy musiałem skorzystać z leczenia, nie było problemu ze zwrotem kosztów, ale też nigdy nie przytrafiła mi się długa albo skomplikowana hospitalizacja.

W 2009 roku przed wyruszeniem w długą podróż stanęliśmy jednak przed pewnym wyzwaniem – wiekowo przestaliśmy się „łapać w limitach” obu kart no i przede wszystkim nie byliśmy już studentami. Potrzebowaliśmy innego ubezpieczenia…

Trafialiśmy oczywiście na różne ubezpieczenia modnie nazywane backpackerskimi, ale koszty roczne oscylowały w granicach 1000-1500 zł. Mnożąc to x2 osoby i razy 4 lata podróży wyszło nam, że ubezpieczenie „pożre” nam jakieś trzy miesiące w podróży!

Trochę jednak baliśmy się, jechać zupełnie bez ubezpieczenia, bo w planach były słynne indyjskie sraczki, Himalaje Nepalu jak i trekingi w górach Karakorum w Pakistanie. Właśnie te dwa regiony górskie sprawiły, że zaczęliśmy się rozglądać za ubezpieczeniem sportowym / wyczynowym. Po nitce do kłębka trafiliśmy na… austriacki związek Alpen Verein.

Przeglądając ich stronę, jeszcze wtedy po niemiecku, nadziwić się nie mogłem, że jest tak korzystna opcja ubezpieczenia dla członków tego związku. Momentalnie wypełniliśmy formularze i wysłaliśmy je do Austrii. Po dwóch tygodniach ktoś zadzwonił (chyba z Wiednia), w celu weryfikacji naszych danych. Tydzień później byliśmy członkami Alpen Verein i mieliśmy świetne ubezpieczenie w cenie. Zapłaciliśmy za to po 50-kilka euro, a ubezpieczenie zapewniało nam nawet ewakuację z regionów górskich do wysokości 6000m n.p.m. i to na całym świecie, a nie tylko w Alpach. Wow! Ze spokojnym sercem ruszyliśmy w podróż.

W Pakistanie nic się nie wydarzyło. Do Himalajów w końu nie dojechaliśmy, no i szczęśliwie z ubezpieczenia nie korzystaliśmy.  Minął rok, a nasze członkostwo wygasło. Wtedy, gdzieś w Azji Południowo-Wschodniej górskie ubezpiecznie nam nie było już potrzebne, a szczerze powiedziawszy, to zapomnieliśmy o tym, że trzeba je odnowić. Nikt nie wysyłał przypomnień mailowych, że coś tam wygasa, że trzeba opłacić… Zapomnieliśmy i podróżowaliśmy beztrosko.

Przez kolejne 3 lata w podróży jechaliśmy bez ubezpieczenia. Australia, żeglowanie przez Indonezję i w końcu rowerami do Polski dojechaliśmy bez większego szwanku. Po drodze zdarzyła się alergia Alicji, mój „postrzał” w plecach w Tajlandii i jakieś lekkie dolegliwości. Wtedy szliśmy do lokalnych lekarzy, czy aptek i tyle. Nawet byśmy pewnie tych kosztów nie starali się odzyskać, gdybyśmy byli ubezpieczeni, bo więcej byłoby z tym zachodu.

Kolejnego ubezpieczenia zaczęliśmy dopiero poszukiwać w wakacje 2014, tuż przed wyjazdem na Arktykę. Znów te horendalne kwoty polis podnosiły nam ciśnienie. Na jakimś festiwalu podróżniczym, ktoś rzucił hasło „Planeta Młodych„. Niby działa jak ISIC i Euro26, ale skierowane też do starszych. Jak to do starszych, skoro to Planeta MŁODYCH, a nie Starych!?

Okazało się, że to prawda! To działa. Ludzie do 39 roku życia mogą się tak ubezpieczyć. Czytając komentarze i opinie w Internecie utwierdziliśmy się, że na szwindel żaden nie trafiliśmy, choć tak – jest to to podejrzanie tanie! Około 150 zł na rok i całkiem porządne ubezpieczenie.

Nie tak dawno Planeta Młodych znów wprowadziła kolejne udogodnienie i teraz jest dostępna wersja Plus, czyli dla osób powyżej 39 roku życia. Także… naprawdę nie ma co przepłacać kilkaset złotych za „porządną polisę” w towarzystwie ubezpieczeniowym z tradycjami, skoro podobnie chronić nas będzie „ubezpiecznie karciane”!

AKTUALIZACJA

Uwaga, bo Planeta Młodych, a raczej współpracujący z nią ubezpieczyciel wprowadził nowe warunki. Otóż ubezpieczenie będzie ważne jeśli zakupi się Kartę będąc tego dnia na terytorium Polski. W dodatku jedna podróż nie może być dłuższa niż 180 dni, mimo, że ilość podróży w ciągu roku objętych ubezpieczeniem jest nadal dowolna.

Kilka razy korzystaliśmy już z Planety Młodych (głównie Alicja), raz w Australii i 3 razy w Afryce i za każdym razem dostawaliśmy zwrot pieniędzy bez większych problemów, mimo, że dość długo to trwało. Za każdym razem przy refundacji odliczana jest kwota udziału własnego, o tym też dobrze wiedzieć.

Dobra, już widzę tę falę zarzutów, że robię tutaj reklamę jakimś firmom porównując zwykle ubezpieczenia KL i NNW z rozbudowanymi pakietami podróżniczymi chroniącymi przy okazji bagaż, nasz bilet lotniczy (jeśli zapijemy w Bangkoku i nie zdążymy na samolot) i jeszcze pierdyliardem innych wymysłów, które tak naprawdę nie są bardzo potrzebne, ale tworzą drogi pakiet ubezpieczeniowy. Oczywiście można kupić taki pakiet, ale po co?

Ubezpieczenie ma chronić mnie i moje zdrowie. Nie potrzebuję rozbudowanego ubezpieczenia, które zwalnia z myślenia i przewidywania sytuacji, że jak zaśpię na samolot to ten mi odleci. Nieroztropność w podróży zawsze kosztuje. Te dwie kwestie trzeba jasno rozdzielić.

Jeśli ktoś dalej nie czuje się przekonany, to możemy pospierać się w komentarzach, ale bardzo proszę o merytoryczne argumenty. Bądźcie zdrowi w podróży i nie przepłacajcie!