Samochód mobilnym domem – jak wybieraliśmy?

W sierpniu zaczęliśmy nowy etap w naszym życiu. „Przeprowadziliśmy się” do samochodu i zaczęliśmy w nim podróżować po Polsce, a w trakcie zarabiać pieniądze. A może na odwrót? Dziś spojrzenia na temat od strony praktycznej…

– Gdzie mieszkacie? – słyszymy to pytanie dość często. Odpowiedź na proste pytanie, jest dla nas mocno kłopotliwa, bo ciężko wytłumaczyć jednym zdaniem, że… tak naprawdę to NIGDZIE? Często po prostu mówimy, że gdzieś pomieszkujemy. Dwa tygodnie na Pomorzu, tydzień na Mazurach, tydzień w Niepołomicach pod Krakowem, kilka dni w dolnośląskiem, a jak pada i wieje, to wracamy w Beskidy w moje rodzinne strony. Większość czasu od sierpnia do końca października spędziliśmy jednak w samochodzie krążąc po Polsce i realizując różne zlecenia na zdjęcia lotnicze z drona.

Najtrudniejszym zadaniem, jakie przed nami stało na początku tego roku, było wybranie optymalnego dla nas samochodu. Specjalnie używam słowa optymalny, a nie idealny, bo wybrać samochodu idealnego to się nie da. Każdy typ, czy dalej model samochodu będzie miał swoje wady i zalety, ale na coś w końcu trzeba się zdecydować.

Przed kupnem samochodu zadaliśmy sobie następujące pytania:

1. Dokąd będziemy nim jeździć?
2. Po jakich drogach będziemy jeździć i czy będzie to też off-road?
3. Gdzie będziemy parkować na noc?
4. Czy będziemy gdzieś zostawiać samochód na dłużej?
5. Czy będziemy pokonywać szybko duże dystanse?
6. Czy będziemy pracować w samochodzie, czy tylko się nim przemieszczać?
7. Czy będziemy jeździć tylko we dwójkę czy może też brać więcej osób?

Gdy odpowiedzieliśmy sobie szczerze na te pytania, wybór bardzo się zawęził.

Terenówka?

Dla nas najwspanialszą opcją, która do tej pory kojarzyła się z mieszkaniem w aucie, była australijska przygoda. Ogromny kraj, dużo opcji na jeżdżenie po trudnym terenie i mnóstwo czasu, który wtedy mieliśmy. Pierwszą myślą było kupienie samochodu terenowego, bo taki mieliśmy w Australii i spisał się wyśmienicie.  Można nim było przejechać dosłownie wszędzie, ale wadą terenówek jest to, że są nieekonomiczne w utrzymaniu – spalanie i koszty wymiany części oraz napraw są odczuwalne dla portfela. Wiedzieliśmy też, że będą takie sytuacje, które zmuszą nas do bardzo szybkiego poruszania się po Polsce, co wiązałoby się ze sporymi wydatkami na paliwo. Zastanawialiśmy się czy na pewno potrzebujemy terenówkę, jeśli decydujemy się na jeżdżenie głównie po Polsce i Europie?

Dlaczego nie bus albo kampervan?

Jednym z oczywistych rozwiązań, które nasuwało się samo był jakiś bus lub campervan. Znamy sporo par, które tak podróżują. Było i jest to bardzo popularne w Australii, a w Polsce między innymi przyglądałem się mocno furze Karola i Oli, gdy robiliśmy im zdjęcia dronem. Była to kusząca opcja, bo te stare VW T3 jak i nowsze oraz mniej zawodne VW T4  są faktycznie przestronne i można sobie w nich uwić miłe gniazdko, a i o części do nich dość łatwo na całym świecie, ale…

To co mnie zniechęcało do tego typu samochodu to fakt, że rzucają się w oczy. I to nawet nie dlatego, że bus jest cały wymalowany w hipsterskie kolory, ale po prostu widać, jak go gdziekolwiek zaparkujemy, że ktoś w tym aucie mieszka lub śpi. Jeśli mieszka, to może akurat zostawił tam swój sprzęt, bo poszedł na spacer po mieście, a dalej to sobie już dopiszcie swoje historie, które mogą się wydarzyć… Potrzebowaliśmy samochód, który bez stresu zostawimy wszędzie. Ot taka polska przypadłość :)

Spać gdzie popadnie

Może mam paranoję, a może jestem po prostu przezorny i chcę mieć samochód, w którym możemy się przespać nawet w centrum dużego miasta nie zwracając na siebie uwagi. Już nie raz to testowaliśmy i działa wyśmienicie!  Autko sobie stoi zaparkowane na ulicy, ludzie obok łażą chodnikiem, a my kimamy w centrum po to, żeby mieć blisko i zrobić ujęcia z drona tuż po wschodzie słońca. Nie musimy wynajmować pokoju, płacić za hostel, albo wstawać w środku nocy i gdzieś dojeżdżać. Wstajemy rano, 10 minut i jesteśmy gotowi do pracy. No i w nocy zwykle nie płaci się za parkingi w centrum dużych miast :)

Chcieliśmy też takie auto, które moglibyśmy zostawić na kilka dni, gdzieś na parkingu i wsiąść w pociąg, albo autobus jeśli trzeba nam gdzieś szybciej dojechać i byłaby to tańsza opcja.  Padło więc na niepozornego minivana, którego widzicie poniżej.

Zrządzenie losu – wybór modelu nadwozia

Wiele dyskusji mieliśmy z Alicją na temat rodzaju samochodu, jaki chcemy kupić. Przez kilka miesięcy nie mogliśmy znaleźć modelu nadwozia i ciągle przeskakiwaliśmy w ofertach na portalach z ogłoszeniami. Kompletny chaos! Decyzję o zakupie takiego a nie innego typu samochodu podjąłem, gdy wracaliśmy z gryfińskiego Włóczykija. To wtedy jadąc ze Szczecina do Berlina wziął nas na stopa do swojego VW Caddy pewien Polak i to właśnie wtedy zdałem sobie sprawę z tego, jaki to jest fajny samochód do mieszkania – niby osobowy, a jednak przestrony i o czym zapewniał właściciel – ekonomiczny w utrzymaniu.

Zacząłem więc polować w sieci na VW Caddy, ale większość które były w naszym budżecie, to sprowadzane z Niemiec auta po tym, jak zostały sprzedane przez tamtejszą pocztę. Mocno wyhukane i zużyte. Za coś konkretnego w dobrym stanie i roczniku trzeba było wyłożyć około 20 tys zł – za dużo. Zdecydowana większość Caddy na polskich drogach to żółte fury, sprowadzane z Niemiec. :)

Trochę z bezsilności zacząłem więc szukać innych marek samochodów, które mają podobne modele i pewnego majowego dnia, trafiłem na ogłoszenie, że pod Krakowem jest do sprzedania Opel Combo. Pojechaliśmy z moim tatą go od razu obejrzeć. Przejechałem się tym Oplem. Tata też. Wjechaliśmy nim na kanał. Sprawdziliśmy czy nie kradziony i bum! Zadzwoniłem do Alicji, żeby zrobiła przelew na wskazane konto. Kupiliśmy samochód… dla nas prawie idealny.

Konstrukcja nadwozia

Gdy już zdecydowaliśmy się na typ samochodu zacząłem filtrować oferty pod kątem użyteczności. Znalazłem jednego VW Caddy w bardzo dobrym stanie i cenie, ale bez bocznych otwieranych drzwi. Otwierał się tylko tył i to na boki. Niestety do naszych potrzeb nie wchodziło to w ogóle w grę, bo chcieliśmy zrobić sobie pracownio-sypialnię i potrzebowaliśmy dostępu do „paki” też z boku. Ważne więc było, ile jest drzwi z tyłu i jak się otwierają oraz czy samochód ma wystarczająco wysoki dach, żeby móc wygodnie usiąść przy „biurku” z komputerem.

Niezbędne minimum, które chcieliśmy to:

• przesuwane drzwi z prawej strony lub najlepiej z obu stron,
• otwierany tył, ale do góry, a nie na boki,
• brak szyb w tylnej części samochodu,
• możliwość montażu kratki i zarejestrowania auta na ciężarowe,
• min. 175 cm długości tylnej części samochodu tak, aby móc się w nocy wygodnie wyciągnąć;

Księgowość i rozliczenia

Wybraliśmy samochód, który można łatwo zarejestrować jako ciężarowy. Ma on co prawda tylko dwa miejsca „wbite” w dowodzie rejestracyjnym i nie możemy nikogo zabrać, ale mamy zamontowaną kratkę i używając samochodu do pracy, możemy odliczać sobie 100% VATu, co też nie jest kwestią marginalną. Zdaję sobie jednak sprawę, że dla osób, które kupują samochód tylko do podróży lub rekreacyjnie, nie ma to raczej żadnego znaczenia, bo wtedy kosztów z autem związanych odliczać nie można.

Przeróbki

Gdy już kupiliśmy samochód od razu zaczęliśmy kombinować, jak go „udomowić”. Trzy podstawowe kwestie, które musieliśmy dostosować do naszych potrzeb, to: spanie, wożenie rzeczy oraz prąd.

Prąd

Zacznę od tej najbardziej kluczowej dla nas sprawy – energii. Jeżdżąc po Polsce i wykonując zdjęcia lotnicze potrzebowaliśmy przede wszystkim dużoooo prądu. Baterie ładowane do dronów, ale też komputery, na które wszystko zgrywaliśmy, selekcjonowaliśmy i często obrabialiśmy zdjęcia, potrzebowały masy energii.

Poza podstawowym akumulatorem, który jest obok silnika, za tylnym siedzeniem pasażera zamontowaliśmy drugi akumulator połączony z przetwornicą na 220V. Ten obieg jest połączony z pierwszym akumulatorem i alternatorem, ale podczas postoju mogę go odłączyć tak, aby nie zdażyło się, że rozładujemy oba akumulatory. Gdy ruszamy w trasę, drugi obieg otwieram i dodatkowy akumulator automatycznie się ładuje.

Niestety pobór prądu generowany przez ładowarki dronowe był tak duży, że przy niektórych zleceniach druga bateria przestała nam wystarczać. Musiałem kupić trzecią, którą mam na wymianę. Jeśli jest okazja to wyładowany akumulator  ładuje prostownikiem prosto z gniazdka w domu lub gdzie się akurat da, aby nie obciążać zbytnio alternatora. Kusiło mnie, aby zamontować panele słoneczne. Wtedy czy się stoi czy się jedzie (jeśli tylko jest słońce), prąd by się sam wytwarzał. Niestety… wszelkie obliczenia i konsultacje, które poczyniliśmy z firmami sprzedającymi panele, nie pozwoliły mi optymistycznie patrzeć na pozyskiwanie dużej ilości energii słonecznej. Polska dostaje za mało słońca i tylko w miesiącach letnich czerwiec –  sierpień moglibyśmy liczyć na to, że to rozwiązanie się sprawdzi.

No właśnie, jeśli czyta ten tekst, ktoś kto ma zamontowane panele słoneczne w samochodzie i zna jakiś cudowny patent, który sprawdza się w Polskich warunkach, to bardzo proszę o kontakt! :)

Montaż i zakup paneli, kabli oraz regulatorów to też nie jest mały koszt, bo szacowaliśmy między 1500 a 2000 zł. No i kwestia najważniejsza – panele byłyby na stałe na dachu i zaczęłyby zwracać uwagę, co bardziej spostrzegawczych osób. Parkując samochód na ulicy, osoby idące około 15 cm wyższym chodnikiem, łatwo są w stanie zobaczyć co jest na dachu tego minivana.

Spanie i konstrukcja nośna z tyłu

Z tyłem samochodu było najwięcej problemów. Mieliśmy na to jakiś pomysł. Pomierzyliśmy samochód. Pomierzyliśmy nas i nasze drony i zaczęliśmy rysować. Prototyp powstawał w bólach, ale po około dwóch dniach wiedzieliśmy, jak miałaby wyglądać pierwsza wersja naszej sypialnio-pracowni. Gdy już cały koncept został wymyślony, skontaktowałem się z moim wujkiem z Marcinkowic i zapytałem czy pomoże.

Złota Rączka – człowiek, który potrafi zrobić wszystko i myśli bardzo koncepcyjnie. Wujek Jurek do naszego planu wprowadził kilka poprawek i stwierdził, że w jeden dzień wszystko jesteśmy w stanie ogarnąć poza malowaniem. Dwa dni później byłem już w małej wiosce pod Nowym Sączem i robiliśmy zakupy części, które były potrzebne. W sumie za kątownik, kilka zawiasów oraz kawał dość grubej sklejki zapłaciłem mniej niż 200 zł.

Śpimy na naszych materacach Thermarest, kupionych w Bangkoku na potrzeby rowerowej podróży przez Azję. Do tego koce, które mamy jeszcze z Australii, a jak temperatury spadają do zera, to jeszcze wyciągamy śpiwory. Zresztą, kto ogląda naszego Snapchata (loswiaheros) to już wszystko widział i wie, jak to wygląda „od kuchni” :)

Toaleta i kuchnia

Nie da się ukryć, że nasze autko mieszkalno-biurowe to jednak prowizorka na razie i nie ma tam toalety ani kuchni. Kiedy wiemy, że będziemy spać w mieście, wszelkie potrzeby toaletowe załatwiamy na stacjach benzynowych, parkingach wyposażonych w sanitariaty lub restauracjach. Jeśli noc się zapowiada w bardziej leśnych warunkach to nie ma w ogóle problemu. Wozimy ze sobą turystyczny, mobilny prysznic i butlę wody, ale jeszcze z tej opcji nie mieliśmy okazji skorzystać, bo do tej pory nie było takiej potrzeby – zawsze prysznic gdzieś się znalazł.

Przód naszego auta, które może być biurem zamienia się czasem w kuchnię. W dwóch skrzynkach mamy zapakowane sprzęty do gotowania, kuchenkę mulitfuel (gaz + benzyna) i  podstawowe produkty. Gotujemy sobie proste potrawy, ale też jeżdżąc po różnych zakątkach Polski chętnie próbujemy lokalnej kuchni. Tego lata akurat sporo czasu spędziliśmy na wybrzeżu i korzystaliśmy z lokalnego dobrodziejstwa jakim są świeże ryby. Smażony, świeżutki śledzik na obiad stał się szybko naszym hitem…

Czy coś byśmy zmienili?

Na chwilę obecną raczej niewiele. Po roku używania tego samochodu, w tym ponad PÓŁ ROKU Bardzo aktywnego przemieszczania się po całej Polsce, stwierdzamy, że to był dobry wybór. Główne założenia się sprawdziły, jednak na pewno trzeba się do takiego życia przyzwyczaić, no i samochód ma kilka wad, które wypisaliśmy poniżej. Wad, które jednocześnie są zaletami. Trochę nie wyobrażamy sobie jednak spędzać w ten sam sposób zimy w Polsce. Ktoś kto chciałby kontynuować takie życie „cyfrowo-nomadyczne” raczej musiałby wynająć mieszkanie, lub jeśli nie ma zobowiązań w Polsce, wyjechać gdzieś na południe Europy albo w ogóle wylecieć gdzieś do ciepłych krajów.

Wady:

• brak opcji zabrania trzeciego i czwartego pasażera,
• brak szyb z boku w tylnej części samochodu, czasem utrudnia jazdę po mieście, szczególnie podczas wyjeżdżania z ukośnych uliczek – trzeba dokleić malutkie lusterka do głównych bocznych,
• ciut za niskie zawieszenie – konieczny był montaż solidnej płyty metalowej pod miską olejową,
• samochód nienadający się na jazdę po drogach z wysokimi koleinami,
• silnik 1.3 TDi „rozchodzi się” dopiero powyżej 2500 obrotów/sek i w jeździe po mieście czasem brakuje szybkiego przyspieszenia,
• nie jest to samochód, w którym można spędzić zimę;

Zalety:

• niskie spalanie 4,5-5l/100km,
• bezawaryjność – po 40 tys. km wymieniona jedna żarówka z przodu i filtry i oleje, czyli standard,
• nawet po drogach bitych czy piaszczystych, ale równych autko sunie przyjemnie do przodu – nigdy się nie zakopaliśmy,
• niezależność i spanie gdzie popadnie i kiedy przyjdzie zmęczenie,
• przestronna i pakowna paka samochodu,
• w jeździe czuć, że to autko jest zwrotne i ciągle dość łatwo się nim parkuje;

To chyba tyle na razie. Chwilowo kończymy bardziej stacjonarnie nasze lotnicze projekty, więc jakby ktoś miał pytania, to mamy chwilę na odpisywanie na komentarze, zanim wdrożymy plan zimowy :)