Fotozagwozdka wakacyjna: Trzy obiektywy vs. jeden uniwersalny – co wybrać?

Temat wraca jak bumerang przed każdym wyjazdem – jaki zabrać obiektyw do aparatu? Dla nas zdjęcia to bardzo ważna część podróży, ale ciężar i wygoda też odgrywają sporą rolę, wiec kombinujemy, zastanawiamy się i przewidujemy – co się może przydać bardziej: lekka stałka, szeroki kąt czy teleobiektyw? Ostatnio pojawiła się inna, ciekawa opcja…

Od kiedy przerzuciłem się na lustrzanki Nikona w 2006 roku jeszcze nigdy nie byłem zadowolony na 100% z możliwości, jakie daje mi aparat i szkła, które akurat mam ze sobą w podróży. Przerabiałem już różne konfigurację – na początku obiektywy kitowe, później stałki, teleobiektywy, szeroki kąt i zawsze czegoś brakowało w kwestii doboru szkła.  Z czasem zrezygnowałem z ciężkiego obiektywu 70-300 mm na rzecz podchodzenia do obiektów i ludzi ze stałką 35 mm, ale były i takie sytuacje, szczególnie w fotografii ulicznej, że musiałem szybko przykręcić szkiełkiem, a tu nie było czym. Tak, frustracja i irytacja… bo przecież mogłem zabrać to i tamto, ale znów ta waga?

Uff… Właśnie, mogłem zabrać, ale zwykle kiedy podróżujemy to liczymy każde 100g i wychodzi na to, że aby wziąć wszystko czego potrzebuję, czyli szeroki kąt, jasną stałkę 35mm lub 50mm i jakieś tele to całość zaczyna ważyć 3kg+ i jest ból… Nie jestem fotografem Pro i takich ambicji nie mam, choć lubię rozwijać umiejętności i ciągle gmeram w sieci, szukam, chodzę na warsztaty foto – ogólnie staram się rozwijać. Głównie potrzebuję zdjęć do Internetu, pokazów slajdów i żeby mamie zrobić odbitki z najfajniejszych miejsc. No i ostatnio zacząłem się zastanawiać, czy faktycznie takie super jasne i drogie szkła są mi konieczne? Pewnie, chciałoby się mieć fotkę żyletę, żeby ją wydrukować w dużym formacie lub w czasopiśmie, ale to raczej nie jest moim priorytetem. Nigdy też fotografia nie jest tematem wiodącym podróży, nigdy nie układam planu pod zrobienie konkretnych zdjęć. Po co więc ten wyścig za jakością kosztem wagi i wygody?

Złapałem się na tym dopiero po powrocie, gdy spojrzałem kiedyś na dość drogi obiektyw Nikkor AF-S 70-200 mm f/1:4G ED, który większość czasu leży w szufladzie, a tak poważnie wykorzystałem go może pięć razy (np. w Korytarzu Wachańskim). Powrót do Polski pozwolił mi  zastanowić się i ogarnąć temat jeszcze raz. No i ostatnio wpadło mi w ręce szkło, które jest stosunkowo tanie i daje spore możliwości, choć nie jest jasne – Tamron 16-300 ze światłem 3,5-6,3 i stabilizacją obrazu. Początkowo sceptycznie do niego podchodziłem, bo to pierwszy obiektyw nie Nikkorowy, którego miałbym używać, a po drugie wszyscy twierdzą, że obiektyw o tak szerokim zakresie nie może być dobry… W takich sytuacjach po prostu biorę obiektyw na testy i idę postrzelać nim trochę zdjęć, a że w ostatni weekend mieliśmy okazję być na Święcie Herbaty w Cieszynie, to postanowiłem tę okazję wykorzystać. Oto efekty.

Festiwal był świetną okazją do poznania tajników herbaty pochodzącej z całej Azji, a my mogliśmy się choć na dwa dni przenieść jeszcze raz w podróż po smakach i zapachach stoków herbacianych z Malezji, Japonii czy południowych Chin o czym już wspominaliśmy na naszym Facebooku. Wracając jednak do obiektywu – no i jak z fotkami? Nie jest źle, prawda? Fakt, to szkło nie radzi sobie dobrze w trudnym oświetleniu lub po zmroku, ale z tym jest generalnie problem we wszystkich uniwersalnych obiektywach i to się raczej nigdy nie zmieni. Swoje spostrzeżenia na temat obiektywu Tamron 16-300mm F/3,5-6,3 Di II VC PZD Macro ująłbym tak:

Zalety: 

• duży zakres ogniskowej (16-300mm),
• zaczyna się od 16mm, a nie jak większość kitowych obiektywów od 18mm,
• waży nieco ponad 500g,
• wbudowana stabilizacja obrazu VC,
• stosunkowo szybki autofokus i cichy (choć to akurat nie ma wpływu na jakość zdjęć),
• producent podaje, że obiektyw jest specjalnie uszczelniany przeciwko wilgoci (ważne dla osób wybierających się na wakacje w tropiki, bo znam kilka przypadków, że znajomi wrócili z grzybem w obiektywie!);

Wady:

• przy słabym świetle lub pod wieczór ciężko się korzysta z zakresu 200-300mm,
• robienie zdjęć przy 300mm wymaga od nas pewnej ręki lub dobrego światła naturalnego,
• robienie zdjęć na ogniskowej 70mm i powyżej f/11 gwarantuje nam nieostre zdjęcia;
• ogólne wrażenie po zamienieniu trzech moich szkieł Nikkor 10-24 mm AF-S DX 3,5-4,5G ED, Nikkor AF-S 35 mm f/1:1,8G i Nikkor AF-S 70-200 mm f/1:4G ED tym Tamronem daje mi poczucie straty na jakości zdjęć.

Reasumując
Tak, zdaje sobie sprawę, że to nie do końca idealny pomysł, aby porównywać trzy niezłe szkła vs. jeden obiektyw o zakresie 16-300mm, ale przed takim dylematem mozę stanąć wiele osób zmęczonych ciężarem i niewygodą w zmienianiu obiektywów. Czy zabrałbym więc to szkło w podróż, na wyjazd wakacyjny?

Odpowiedź na to pytanie powinna być twierdząca dla wszystkich, którzy przedkładają wygodę nad jakością zdjęć. Szkło Tamron 16-300mm F/3,5-6,3 Di II VC PZD Macro nadaje się świetnie na wakacyjny wyjazd nad morze, do Egiptu, czy innej Azji Płd-Wsch lub na wyjazd trampingowy dokądkolwiek, wtedy gdy liczymy każde 100g bagażu noszonego na własnych plecach. Na pewno z Tamtrona nie będzie zadowolony ktoś, kto studiuje detale i każdy piksel fotografii, a potem spędza nad nim godziny w Lightroomie. Dla takich osób zostają osobne zestawy, które ważą dużo więcej, są mniej poręczne, ale dużo lepsze jakościowo.

Już na koniec, żeby Ci zabić klina do końca, bo sam mam teraz mętlik w głowie, co wybrać. Poniżej zamieściłem dwa (A i B) zdjęcia słonecznika zrobione w identycznych warunkach zewnętrznych przy tej samej ogniskowej 200mm. Jedno zdjęcie zrobiłem Nikkorem AF-S 70-200 mm f/1:4G ED, a drugie Tamronem 16-300mm F/3,5-6,3 Di II VC PZD Macro. Patrząc na efekt końcowy, czy ktoś jest w stanie na 100% właściwie przyporządkować zdjęcie do obiektywu?

I jak? Który słonecznik to Nikkor 70-200, a który Tamron 16-300? A może dosadniej – które zdjęcie jest wg Ciebie ładniejsze? Gdyby ktoś miał, jakiekolwiek pytania dotyczące tego obiektywu, to służę pomocą – będę go miał jeszcze przez chwilę pod ręką, więc mogę cyknąć coś niestandardowego. Nie chcę się zagłębiać w meandry specyfikacji technicznej, bo nie jestem od tego specjalistą, a też można znaleźć je na stronie producenta. Dodam tylko, że to szkło jest dostępne zarówno dla aparatów Nikona, Canona, jak i Sony.

Powyżej, jeszcze na sam koniec, zdjęcie Super Księżyca zrobione w nocy z soboty na niedzielę tymże samym Tamronem ze wsparciem konwertera 1/4. Fotka strzelona z ręki, z podpórką w postacie framugi okna. Miłego focenia!