Podróże LosWiaheros – blog podróżniczy Blog podróżniczo – przygodowy dla ludzi aktywnych i ciekawych świata, kultur i pięknej natury |Podróżuj. Odkrywaj. Inspiruj.
Nigdy jeszcze nie podrozowalam tyloma rzeczami co w ciagu tych kilku dni w Ameryce. Opowiem o tych, ktore do tej pory byly. A wpis ten dedykuje Edycie I jej blednikowi :p
Autobusy. Tych zaliczylismy dwa rodzaje: nocne I lokalne. Nocne jezdza na dlugich dystansach I sa idealnym rozwiazaniem dla nas. Dzieki nim nie wydawalismy za duzo pieniedzy na nocleg. Bo moglismy sie w nich prawie dobrze wyspac (odsylam do notatki o klimatyzacji), a przy tym pokonywalismy nawet 1000km. W Brazylii znacznie drozsze niz w Wenezueli, ale I tak warto.
Inna sprawa z komunikacja lokalna. Duzo bardziej obskurne te autobusy. Ale dzieki temu o niepowtarzalnym klimacie. Jesli w jakims nie ma klimatyzacji, to okna sa na osciez pootwierane. Wszystko, aby zwalczyc upal. W tych autobusach jest jeszcze na maksa wlaczona muzyka. Oczywiscie sa to rytmy latynowskie. Az sie chce jechac :)
Lodzie. Tych tez dwa rodzaje. Lodka typu curiara, ktora plywalismy w PN Canaima. Wystrugana z pnia drzewa, z laweczkami. I gdyby nie silnik na koncu, bylaby prawie jak tradycyjna indianska.
I statek z Manaus do Tabatingi. Ogladaliscie ten polski film „Rejs”? To wlasnie cos takiego. Tylko na srodkowym pokladzie jest rozwieszonych ponad 50 hamakow. Na gornym jest miejsce do posiedzenia, pogrania w domino (jak to niektorzy robia), jest tez barek, gdzie mozna ciastka I piwo kupic. Z kolei dolny poklad zajmuje zaloga. Sa tam te wszystkie silniki I inne techniczne cudenka, a oprocz nich – towary, ktore zaworzone sa do miasteczek mijanych po drodze. Klimatyzacja jest tylko na stolowce, bo cala reszta wlasciwie jest odkryta. Ciekawe jak towyglada podczas deszczu?
Samoloty. A raczej w samej Ameryce byl jeden, bo te rejsowe samoloty z Europy sie nie licza ;) Awionetka z Ciudad Boliwar do Canaimy. Niewiarygodnie rozklekotana, az dziw, ze byla w stanie wzniesc sie jeszcze w powietrze. Maksymalnie mozna w nia zapakowac 5 pasazerow I pilota. Ciagle mi dreszcze po plecach przechodza, jak sobie pomysle o tym…
Wypada jeszcze wspomniec o metrze w Caracas. W sumie nic nadzwyczajnego, nie wiele rozniace sie od innych, ktore spotkalam w Europie. Moze tylko bardziej szare (tylko ta szarosc byla w czerwonym kolorze) I bardziej obskurne. A poza tym to samo co u nas.
A czemu ten wpis Edycie dedykowalam? Kochana, wszedzie trzesie niemilosiernie. I nie ma opcji zatrzymania pojazdu, zeby zaczerpnac powietrza. Bo niby jak zatrzymac taka awionetke? W miare malo trzesie w autobusach nocnych. A reszta – szkoda gadac… Chociaz nie, jezcze na lodziach nie trzesie – tutaj buja. Ale czego sie spodziewac, spiac na hamakach? :)
