Internet mobilny w Azji Centralnej

Azja Centralna miała być archaicznym tworem na internetowej mapie świata. Internet miał być drogi i wolny. Dostępny tylko w kafejkach i płatny nie tylko za godziny, ale i za zużytu transfer. Okazało się (po raz kolejny), że przewodnikowe informacje i podróżnicze wieści gmine swoje, a życie swoje. Azja Centralna jest zdecydowanie mobilna! Spodobało nam się to bardzo!

Stary głupi koń, uwierzyłem i nawet nie próbowałem się o Internet w Pamirze pytać. Przez 3 tygodnie nie spojrzałem na komputer, a jak się potem okazało nad naszymi głowami przemykały radośnie elektroniczne pakiety danych nawet wysoko w górach. Tak, tak… czasem dobrze sobie zrobić przerwę od Internetu -po to przecież też podróżujemy, ale co z blogiem?

Gdy przyjechaliśmy do Khorogu po trzech tygodniach odwyku, zacząłem czuć ssanie w dołku – musiałem się podłączyć. Wyciągnalem netbooka, odgrzebałem australijski modem i poszedlem do salonu (to małe nadużycie, ale niech im będzie, że to salon był) jednej z sieci komórkowych. Zapytałem, czy po angielsku mówią – słabo, ale rozumieją. No więc ja do nich po angielsku, że chcę w taki oto modem USB włożyć simkartę i korzystać z Internetu. Oni do mnie po rosyjsku, że i owszem, da się. Kosztuje to 55 somów i można korzystać przez miesiąc. No i wiecie co? Śmiga nie wolniej niż w Kirgistanie, a porównywalnie z Kazachstanem. Włot, padł jeden z mitow pamirskich: Internet jest i to poczciwej jakośći.

Szczegóły:
Potrzebujesz laptop + modem usb lub smartfona.
Karta sim kosztuje 3 somy a doładować ją trzeba za 6, 10 lub 20 USD. W zależności od ceny mamy mniej lub więcej transferu do wykorzystania. Jeśli poprosicie to Wam wszystko aktywują i uruchomią wybrany pakiet Internetowy – szczegóły poniżej:

My mieliśmy 5GB transferu z czego 2GB do wykorzystania w dzień, a 3GB do wykorzystania w taryfie nocnej. Happy surfing zatem! Tadżykistan w XXI wieku cyfrowym jak nic! Można jaki paść na polanie i na Fejsbuku się w tym samym czasie lansować, a co!

Jeśli ktoś chce uruchomić pakiet Internetowy mając już kartę Beeline musi doładować ją o 60 som, wpisać kod *110*821#, poczekać do najbliższej północy, kiedy to pakiet internetowy jest uruchamiany. Komendą *107# sprawdza się stan pozostałego transferu a komendą *100# stan środków pieniężnych na kącie głównym.

Aby skorzystać z Interntu przez Smarfona należy dodać nowy punk dostępu APN o danych:

username: beeline

password: beeline

APN name: internet.beeline.tj

Są oczywiście też jeszcze inne sieci w Tadżykistanie, które mają podobne opcje, ale nie znam szczegółów. My byliśmy zadowoleni z Beeline.

W Kirgistanie jednak Beeline ma słaby zasięg i dość wolny Internet. Tam dużo lepiej sprawdza się MegaCom. W opcji Internetu bez limitu płaci się 20 somoni/dzień) i na pierwsze 60MB nie ma ograniczenia w prędkości Internetu (śmiga jak w Europie). Od 61 do 120MB jest to 124Kb/sek, a powyżej 121 MB Internet ma prędkośc 20kB/sek – to już jest dośc irytujące, ale dalej przy odrobinie cierpliwości, można z niego korzystać. Trochę cięzko uzyskac informacje na temat konfiguracji urządzenia, ale tutaj z pomoca przychodzą dwa poniżesz linki:

http://www.gprs3g.com/APN/Settings/Details/306 – MegaCom, Krg
http://www.gprs3g.com/APN/Settings/Details/305 – Beeline, Krg

A Wy jak korzystacie najczęściej z Internetu w podróży? Kafejki? WiFi w hostelach? Naszą ulubioną opcją od niedawna jest smartfon + netbook. Do smartfona wkładamy simkę (o ile nie ma dostępnego WiFi) i łączymy się z netem. Konfigurujemy smartfona tak, aby działał też jako router WiFi. Ze stworzoną przez telefon siecią bezprzewodową łączy się netbook i w ten sposob na obu urządzeniach można korzystać z Internetu jednocześnie. Włot technika! :) I nikt nikomu przez ramie nie zagląda pytającym wzrokiem: „A kiedy kochanie skonczysz?” ;-)