Chiński po polsku

Już kilka razy stawaliśmy na rozdrożu gapiąc się tępo w drogowskaz i analizując niczego niemówiące nam znaki. W którą teraz ruszyć stronę? Czy obrać kierunek na ten znak przypominający domek z trzema kominami, czy na antenkę telewizyjną? Chińskie drogowskazy przyprawiają nas często o ból głowy!

Kiedy tylko wjechaliśmy do Chin, kupiliśmy sobie atlas drogowy Yunnanu, calutki po chińsku. Wytyczyliśmy trasę, którą chcieliśmy mniej więcej jechać i wszystko byłoby super, ale… nie wiedzieliśmy jak czyta się nazwy kolejnych miejscowości, które mieliśmy mijać.

Z pomocą przyszła nam mapka z internetu, z której pospisywaliśmy sobie te nazwy w pinyin, czyli chińskim pisanym „po naszemu”. I co z tego? Nasza wymowa i tak okazała się niezrozumiała dla miejscowych. I co z tego, że w pinyin napisane jest „luchun”, skoro wymawia się to „luczłę” i silnie, prawie krzycząc, akcentuje się drugą sylabę. W dodatku we wsi X, która znajduje się przed przełęczą, wymawia się to trochę inaczej niż we wsi Y kilka kilometrów po drugiej stronie przełęczy.

Po kilku porażkach daliśmy sobie spokój z wymową. Pytając o drogę wskazywaliśmy na mapie miejscowość, a Chińczyk sam sobie ją czytał i to w poprawny dla siebie sposób. My tylko przytakiwaliśmy, że właśnie o to nam chodzi i słuchaliśmy dalszych instrukcji czy to w lewo czy w prawo mamy się udać.

Tak dogadywaliśmy się z miejscowymi, ale sami nigdy nie mogliśmy tych nazw zapamiętać. Po pewnym czasie powstał miedzy nami pewien kod. Nie używaliśmy nazw miejscowości tylko opisywaliśmy znaki, jakie widzieliśmy: Jedziemy na jaszczurkę z czwórką na ogonie, czy na niemieckie „s” i drabinkę?

Właśnie w ten sposób zapamiętywaliśmy znaki – przez proste skojarzenia. Czasem wystarczyło zapamiętać tylko pierwszy symbol w nazwie miejscowości, żeby odnaleźć prawidłową drogę. Niektóre z nich często się powtarzały, więc po jakimś czasie zapamiętywaliśmy je wreszcie. Tak było na przykład z  shan, co oznacza góra. Znak ten co prawda wygląda raczej jak trójząb Neptuna, przez co bardziej kojarzy się z morzem , ale w Chinach oznacza górę i już.

Chińskie znaki, które widzimy codziennie na drogowskazach, figurują w naszym kodzie jako: kukiełki w różnych wariacjach, jaszczurka, telewizorki na nóżkach albo z rogami, biegnące ludziki z pióropuszem, drabinki, niektóre z jedną dłuższą nóżką itp. Jakby to banalnie nie brzmiało jest skuteczne i nigdy się nie zgubiliśmy. Jeszcze.

Tak sobie myslę, że jeśli to przeczytał jakiś sinolog, to chyba mu ręce opadły…